Срцето: Зошто речиси секогаш си во право?
Разумот: Сега пак грешиш. Во некои ситуации и јас знам да згрешам.
Срцето: Како на пример?
Разумот: Да не те послушам кога знам дека си во право.
Срцето: Јас пак не можам да си опростам што не те слушам кога ми велиш да бидам искрено кон себе.
Разумот: Во која ситуација?
Срцето: Не сакам да признам дека некогаш сум несреќно. Мислам дека грешам во процената и околу моите вистински чувства.
Разумот: Знаеш дека ти реков дека околу ова мора да се договориме. Да донесеме мудра одлука.
Срцето: Ама како? Јас велам едно, ти друго. Како да се согласиме?
Разумот: Најпаметно е да му дозволиме на времето да ни помогне.
Срцето: Јас цело време да се измачувам?
Разумот: Мислиш мене ми е полесно?
Срцето: Посакувам некогаш да не бев толку слепо!
Разумот: Тука сум јас да интервенирам. Ќе прогледаш!
Срцето: Како можеш да бидеш толку смирен и кога знаеш дека ме повредуваат?
Разумот: За да не дозволам да бидеш повредено уште повеќе.
Срцето: Викаш, трпение ни треба а?
Разумот: Секогаш!
Срцето: Ти ќе ми помогнеш да прогледам и постојано ме учиш на трпение додека јас ти задавам грижи.
Разумот: Не би постоел ако не беше ти, запомни го тоа.
Срцето: Како кога многу лесно заборавам? Им опростувам и на оние кои ме повредуваат и ги сакам и оние кои не заслужуваат.
Разумот: Види, тука ќе најдеме компромис, ти ветувам.
Срцето: Верувам.
Н.Н
Блогирањето е важен дел од нејзиниот живот. Кафе, книги и музика ѝ се вечна љубов.