Постоеше љубов која неможеше да се измери со ниту една мерна единица. Постоеше пар кој неможеше да биде разделен од ниту едно живо суштество освен од несаканата смрт.
Мери е млада и убава девојка вљубена во својот принц Јакоп.
Тие двајца се најсреќниот вљубен пар на планетата земја, или барем така изгледаше. Мери и Јакоп беа заедно седум години. Еден ден излегоа на прошетка. Беше прекрасна летна ноќ. Излегоа да прошетаат покрај брегот. Седејќи на зелената трева, на нивното љубовно место, гледајќи во ѕвездите забележаа еден маж и една жена. Тие продаваа разновидни рози и многумина балони. Јакоп ги повика и нешто им кажа.
Тој купи неколку балони и разновидни рози. Во една од розите имаше веренички прстен и мал плик.
Со една мала и единствена реченица беше напишано: “Ќе се омажиш ли за мене?” Мери тонеше во среќа. Полна со воздишки и пресреќна кажа да.
По една година им се родија две прекрасни среќи.
Две близначиња. Едното беше девојче, едното момче.
Беа навистина среќно семејство. Нивните две деца тргнаа на училиште.
Еден ден враќајки се од болница, Мери дозна дека боледува од рак.
Докторите рекле дека е предоцна за лекување. Мери очајна и тажна напиша писмо за сопругот и двете дечиња.
Еден ден пред да почине, Мери кажа дека има писмо за нив кога нејзе ќе ја нема. Животот за нив тројца беше тежок, но продолжуваше. Мери остана со нив иако беше ангел.
Љубовта постоела постои и ќе постои. Потребна е неизмерна доверба за да постои љубов како онаа на Мери и Јакоп.
Автор: Санела Ристова
Блогирањето е важен дел од нејзиниот живот. Кафе, книги и музика ѝ се вечна љубов.