Skip to content

Молчиме – Марина Додевска

Еден за друг дишеме

не покажуваме криеме,

а срце в гради се повеќе стега

молчиме

колку еден на друг си требаме

колку чекаме

поглед да сретнеме

еден од друг те сакам

да чуеме

чувствуваме, а сепак

молчиме

се плашиме уште

еднаш да не изгориме

зашто нема ништо

од нас да остане

само болка гради ќе ни искине

на срце пукнатини ќе останат,

а знаеме

дека среќата само еднаш доаѓа

од страв да не изгориме

се пеплосавме.

A копнежот од ден на ден

сè посилен и посилен станува,

а секоја ноќ водени очи

свилена перница мијат,

а секое утро една иста мисла

добар ден посакува

и надеж за иднина дава.

А такви сме ние

јас и ти

ние двајцата

совршено несовршен пар

различни ко ден и ноќ

ко сонце и месечина

ко дива река и тивок оган

две души кои гордоста

не ја пуштаат да си оди

си ги голтаме мислите

сè дур не се повредиме,

а подоцна бараме времето

неколку години назад да се врати.

Ќе молчиме

колку и да боли одвнатре

ќе оставиме очите да зборуваат

тие сè ќе кажат,

но сè дур сме под исто небо

еден за друг ќе живееме.

Автор:
Марина Додевска

Напишете коментар