Skip to content

Туѓ

  • by

Велат, „туѓото е секогаш послатко“,

но, што е кога истото тоа туѓо

е и забрането?

Таков си ти,

туѓ и забранет.

Ама што знае срце за забрането

кога се сепна во моментот кога те виде.

Сепна и запра кога погледнав

во тие сини океански очи,

а на некој начин и си како океанот

-мирен и воздржан, а на моменти

солен и спремен за бура.

Во твоите очи се кријат

сите мистериозни бранови што претпоставувам

никогаш нема да ги откријам и почувствувам.

Сепак, доволно е и тоа што те немам,

исто е како да те имам,

на дофат си ми

а толку далечен – забранет.

Доволни се и минутите што ги имаме,

броени, но сепак доволни за да те видам како се смееш-

без разлика дали е заради некоја моја глупост

или поради некој друг.

А понекогаш,

тука си, а не си.

Како да имаш скриено сокаче

што секогаш те води до моите мисли.

Тука си, а не си.

Отсутен, а толку присутен

-во моето срце, во моите мисли.

Би изградила и ѕид,

но знам дека и тоа не би те спречило

да допреш до мене, инает си.

Тука си, а не си,

остани си таму каде што треба да си,

а тоа претпоставувам не е до мене.

Автор:
Шифра: anxtrxх

Напишете коментар