Skip to content

Спомен

  • by

Кога среќата е далеку,

а тагата длабоко во тебе,

сврти се назад…

избриши ја прашината

во твоето сеќавање

таму некаде во спомените

ќе ме најдеш и мене

мала, тивка и плашлива.

Тогаш можеби ќе се насмееш,

срцето ќе ти затрепери,

а солзи ќе ти го исполнат окото

и ќе речеш

„Тоа беше единственото суштество

што знае да сака”.

Автор:
Шифра: „Суштество“

Напишете коментар