Skip to content

Азур

Азурот беше далечен

Како нежноста на ноќта која постојано ја губам

Сината боја ја откриваше студената пот

Која ги облева телата на љубовниците

Жетвата почнала порано ова лето.

Зелената боја на боровиот врв

Беше блиску до мојот прозорец.

Ја намалуваше летната жед

Во земјата без надеж

Малаксана од тешките удари на минатото.

Доцна е за нови спарувања.

Листот хартија го бара мастилото,

Поезијата сe спарува во сите времиња и простори.

Надвор џагорот на децата

Ги излеваше сите бои на виножитото.

Таму се наоѓа секој мој чекор.

Принесувам  жртва на секој нов ден

Оваа малаксана земја сега наоѓа нов почеток.

Напишете коментар