Skip to content

Видео рецитал на поемата „Шупливи луѓе“ од Томас С.Елиот

Еве го преводот на поемата на македонски јазик:

Шупливи луѓе

Ние сме шупливи луѓе
Ние сме наполнети луѓе
Со шлемовите полни слама. Амин!
Нашите осушени гласови, кога
Шепотиме заедно
Се тивки и безначајни
Како ветрот во сувата трева
Или како стапала на стаорци врз скршено стакло
Во нашата сува визба
Облик без форма, сенка без боја
Парализирана сила, гест без подвижност
Оние што преминале
Со отворени очи, во она на смртта друго Кралство
Се спомнуваат на нас – ако воопшто
Не како за изгубени жестоки души, туку само
Како за шупливи луѓе
Наполнети луѓе.


2.


Очи што не смеам да ги сретнам на сон
Во она на смртта кралство сон
Вакви очи не се појавуваат;
Таму, очите се
Сончевина на скршен столб
Таму има дрво што се лелее
И гласовите се
Во ветрот што пее
Подалечни и построги
Од ѕвездата што бледее.
Не пуштај ме поблизу
Во она на смртта сонувано кралство
Пушти ме сал да носам
Се такви намерни маски
Вкрстени обрачи од буре, палто од стаорец, кожа од чавка
Во некое поле
Однесувајќи се како ветрот кога павка
Не поблизу –
На таа последна средба
Во самрачното кралство.


3.


Ова е мртвата земја
Ова е земјата кактус
Ова се подигнати
Статуи од камен, овде тие ја примаат
Молбата од мртвата на човека рака
Под множењето на ѕвездата што бледи.
Зар сето ова е така
Во она на смртта друго кралство
Будејќи се осамени
Во часот кога ние
Трепериме од нежност
Усните што би сакале да бакнат
Обликуваат молитви кон скршениот камен.


4.


Очите не се овде
Нема никакви очи овде
Во оваа долина на претсмртни ѕвезди
Во оваа шуплива долина
Оваа скршена вилица од нашите изгубени кралства
На ова последно од средбите место
Тапкаме еден до друг
И одбегнуваме разговор
Збрани врз овој грагор од отсечената река
Без вид, освен ако
Очите пак не се појават
Како вечната ѕвезда
Многулисната ружа
Од она на смртта самрачно кралство
Надеж само
На празни луѓе


5.


Овде се талкаме околу бодливи круши
Бодливи круши бодливи круши
Овде се талкаме околу бодливи круши
Во пет часот наутро.
Помеѓу идејата
И стварноста
Помеѓу движењето
И дејството
Паѓа сенката
Оти твое е Кралството
Помеѓу замислата
И создавањето
Помеѓу чувството
И неговиот одговор
Паѓа сенката
Животот е мошне долг
Помеѓу копнежот
И грчот
Помеѓу моќта
И постоењето
Помеѓу суштината
И потеклото
Паѓа сенката
Оти твое е Кралството
Оти твое е
Животот е
Оти твое е
Ова е начинот на кој светот свршува
Ова е начин на кој светот свршува
Ова е начин на кој светот свршува
Не со тресок туку со јачење.

превод: Богомил Ѓузел

Напишете коментар