Никогаш не се потсмевај на Богот на љубовта
Како што тоа го направи Аполон
Зошто болна е љубовта која трае засекогаш
А оловото е потешкото од златото
И оловните стрели не го прободуваат срцето
Но сепак ја величаат честа
И стануваат круна од лавор
И твојот смрзнат поглед Дафне
Стана драгоцен корал
Како крвта на славната Медуза
И телото ти стана златно
И покрај тоа што ти беше погодена од оловна стрела.
Аполон го слушам свири со својата лира
И носи корал наместо лавор
И крвно станува неговото срце
И не може да го заборави недопрениот бакнеж.
Никогаш не се потсмевај со богот на љубовта
Зошто засекогаш ќе крвариш во срцето
Како Аполон од недопрениот бакнеж.
Вљубеник во книжевноста кој верува во светлината на зборот и на љубовта.