Skip to content

Дубрава

Тргнав длабоко низ дубрава

На мене, само т’нка кошула ленена

Сл’нце грејт чекорите

При шалвари бојни, завидува сетне

Оттаму надѕира душата на дубрава

Итам по неа, итам за неа

Итам за прочистение на акалот

Роб, кој постанал на животов

Оддот овоземски не беше

Белези на почва не остава

Лебдам, налик Техти биднав

А таа, в’ ајта облечена умува

Ме прекорува за фуријата

Која ја донесов при коријата

Напишете коментар