Skip to content

Туѓи очи

Беше несоница рамноносница

Која ми влеваше надеж за отворен лет

Кон новиот живот

Но ме остави да тонам во едно поубаво минато,

Кое како немирна река

Го свртило својот тек во обратна насока

И ме влече кон некои заборавени соништа

Од каде нема излез

Само го барам во туѓи очи

И ме впива темнината

И ме мачи немирот

Дека некогаш ќе ме љубиш

Како што тоа го нарекуваше порано

Љубов,

Пред да почне новиот живот

Тоа знам не може да биде

Зошто животот  е сега и овде

А не е она што беше

Ниту она што ќе биде,

И знам дека не беше љубов

И нема никогаш да биде

Ќе биде само осуден мрак

И вечен студ

И излезот е знам

Во туѓите очи.

Напишете коментар