Skip to content

Совети кои ќе ви помогнат полесно да ја надминете исцрпеноста при зголемена анксиозност

Анксиозноста е емоција која се активира како одговор на зголемен стрес во организмот, како опомена, аларм дека по тоа прашање треба нешто да се преземе. Проследена е со различни симптоми како што се забрзана работа на срцето, стегање во градите, засилено потење, тресење на телото, мачнина, неправилно дишење, раздразливост. Кога нивото на анксиозност ќе опадне, тука кај поголемиот број луѓе не е крај – често следи чувство на целокупна исцрпеност, тромавост, умор. Во литературата оваа појава се опишува и како мамурлак сред зголемена анксиозност.

Најчести појави поради кои телото се доведува до исцрпеност се следниве: несоница и немирен и/или испрекинат сон, нагли промени на нивото на адреналинот во крвта, постојано покачено ниво на адреналин и кортизол (хормон за стрес) во крвта, потиснување и/или негирање проблеми, и употреба на умор како одбранбен механизам.

Како да се подобри квалитетот на сон?

Прв и основен чекор кога сакате да работите на подобрување на квалитетот на сонот е да се трудите да воспоставите рутина.
Во приближно исто време секој ден да се оди на спиење и станување наутро. Дури и ако ви се чини дека нема да успеете да заспиете, бидете во тоа определено време во креве. Читајте некоја лесна, релаксирачка литература пред спиење. Во текот на денот не спијте. Постепено вашето тело ќе се навикне на најдобар можен начин да го искористи времето за спиење што му е дадено.

Општо познато е дека физичката активност може позитивно да се одрази како на целокупниот квалитет на животот, така и врз квалитетот на сон. Уморот кој се чувствува сред анксиозноста всушност не е природен и здрав. Поради што негативно се одразува на сонот, наспрема уморот кој настапува после физичка активност. Не мора да бидат исцрпувачки, напорни тренинзи во теретана. Дури и половина час брзо одење дневно ќе ви помогне да спиете и да се чувствувате подобро.

Исто така е важно во доцните попладневни и вечерни часови да не консумирате кафе, да не пушите премногу цигари. Важно е исто атка да не јадете тешка храна, на спиење да не одите со мобилниот телефон. Посоветувајте се со својот лекар дали би било добро пред спиење да земете магнезиум како додаток и во која доза. Многу истражувања покажале дека дефицит од магнезиум може да влијае врз покачена анксиозност и несоница.

Како да го држите под контрола нивото на хормонот за стрес?

Хормоните за стрес – адреналин и кортизол – природно се излачуваат во нашите тела, кога и самата анксиозност е покачена. Затоа потребно е да се работи на самиот причинител, односно да се снижи самото ниво на анксиозност. Во тоа ќе ви помогне освестувањето на ирационалноста во вашите мисли и стравови. На пример, прашајте се себе: „Што е најлошо што може да се случи во некоја ситуација која е потенцијално опасна?“.
„Дали начинот на кој размислувам ми помага или одмага за надминување на анксиозноста?“, „Како да размислувам поинаку за да се чувствувам подобро?“.„Што би ја посоветувал личноста која би била во оваа ситуација?“.

Понатаму, од помош е во текот на паничните напади да го мерите нивото на својата анксиозност на скала од 1 до 10. На секои 5 минути прашајте се себеси колку е изразена анксиозноста. На тој начин ќе бидете свесни дека со текот на времето нивото на анксиозност природно се снижува и ќе го избегнете „страв од стравот“.

Кога ќе забележите дека им придавате големо значење на вашите ирационални, негативни мисли, дека премногу анализирате некои ситуации или потенцијални негативни исходи ќе ви помогне враќањето во сегашниот момент. На пример, префрлање на фокусот на внимание на техниките за дишење и релаксација. Потоа насочување на мислите на некоја активност на која ќе се сконцентрирате и слично.

Ако генерално го сакате стресниот начин на живот секојдневно одвојте минимум еден час кој ќе го посветите на активности што ви го подобруваат расположението. Покрај тоа и ги “исклучуваат“ стресорите.

Како да се избегне потиснувањето и негирањето на проблемите?

Потиснување и/или негирање на проблемите се одбранбени механизми чија функција е да ве „сочуваат“ од соочување со проблемот. Воедно ве чуваат од непријатните емоции што тоа соочување ги носи.

Меѓутоа, механизмите не водат кон решените туку до туркање на проблемот „под тепих“. Туку претставуваат причинители на уште поголема анксиозност, депресивност и сеопшто незадоволство.

Од една страна, освестувањето и прифаќањето на секојдневниот стрес, претераната грижа и негативните мисли ќе ви помогне да се ослободите од овие механизми. Од друга страна тие помагаат за насочување и барање решение.

Во ова може да помогне водење дневник за анксиозност, стрес и мислите кои ве воведуваат во нездрави емоции.

Како што е полесно сложениот математички проблем да се реши кога ќе биде поставен, ќе се запише што е дадено, а што се бара, така е и со запишување на мислите. На тој начин подоцна во секо време ќе имате увид во нив и ќе можете убаво да размислите за секој напишан збор.

Со запишување полесно може да се открие нивниот причинител, и ирационалноста во нив. Како и да се пронајдат чекорите кон решение. Но, и да се согледаат предностите и маните на некои донесени одлуки.

Како да не дозволите уморот да биде одбранбен механизам?

Иако ви изгледа дека после доживеаниот паничен напад или стресен ден на работа или факултет немате енергија за ништо, а ве чекаат уште брдо обврски, преиспитајте го тоа чувство. Дајте си себеси малку време за одмор и релаксација, а потоа на пример, прашајте се: „Дали можам да учам барем 15 минути?“. Одговорот главно ќе биде потврден. После тие 15 минути, повторно прашајте се себе: „Дали можам да учам уште 15 минути?“. Правете така сè додека не го совладате предвидениот дел.

На овој начин ќе исполните барем дел од вашите обврски и ќе се чувствувате подобро бидејќи самото чувство на корисност делува мотивирачки и позитивно. Како за надминување на анксиозноста, така и за менталната исцрпеност. Често е потребно само едноставно да се впуштиме во некоја активност без преиспитување дали имаме сила за истата, за да сфатиме дека нешто ни оди од рака и кога нашата енергија не е на врвот.

Дознајте како да правите разлика помеѓу страв, фобија и анксиозност кај деца.

Напишете коментар