Skip to content

Јагуарот – Тед Хјуз

На денешен ден е роден еден од најголемите англиски поети и писатели за деца на 20 век Едвард Џејмс Хјуз (17 август 1930 – 28 октомври 1998) попознат како Тед Хјуз.

Бил оженет со популарната поетеса Силвија Плат која се самоубила на 30 годишна возраст. Неговиот удел во нивната врска станал контроверзна тема за феминистките и американските обожаватели на Плат. Хјуз никогаш јавно не навлегол во дебата, но неговата последна поетска збирка „Роденденски писма“ (1998) ја обработува нивната комплексна врска.

Во 2008, Тајмс го рангирал Хјуз на четврто место на нивната листа „50 најдобри британски писатели по 1945“.

На 22 март 2010 било објавено дека Хјуз ќе добие место во Вестминстерската опатија.

Заедно со Даниел Вајсборт во Лондон го уредувал книжевното списание Модерна поезија во превод во кое ги претставувале најпознатите модерни писатели на 20 век.

Врз неговото творештво најсилно влијание има делото Птици, животни, цвеќиња од Д. Х. Лоренс. Фасциниран е од животните и ја изразува суштината на живите суштества.

Ви ја претствуваме песната „Јагуарот“.

Јагуарот

На припек, мајмуни зјаат и со восхит болви си поштат.
Папагалите крескаат како штотуку од оган да побегнале
или ко евтини курви намигаат да ќарат орев или коштан.
Мирни како и сонцето, тигар и лав мрзеливо залегнале.

Како на ѕид од забавиште да се насликани тие сцени:
змијата боа-удав, ко фосил да е, неподвижна се свила
и би се рекло, празни се кафезите, нема волци и хиени,
ако не базди смрдеата од заспаните во сламата гнила.

Но, оној што се брза, го остава досадното што смрди,
оди до кафез каде ко дете зјапа со толпа што се тиска
пред јагуар кој бесен јури, длабејќи со очните сврдли,
затворскиот мрак да го урне со кратка фитилна искра.

Не му е досадно, кабил е окото во оган да му тлее,
увото да му оглуве од ударите што в крвта ѕвонат –
тој се одбива од решетките но кафезот за него не е
нешто помалку од испосничката ќелија на монах:

неговите крупни чекори се слободата на дивината,
под замавите на неговите шепи светот се тркала
додека врз подот на кафезот, ко завеса испокината,
го гази хоризонтот и ловната хајка што го бркала.

Напишете коментар