Skip to content

Така најмногу кажуваме, сè – Виктор Кадинец

  • by

Не знам што потрошив,

зборовите или мислите.

Неизустените или непомислените.

Знам само дека нижам листови.

Ми иди да ја тетовирам мислава,

на челото на вистината и да ѝ свикам:

“Сега доволно ти е”.

Оти можам уште,

додека не проговориш:

“Во право беше”.

Па да те ставам на кантар и да ти речам:

“Тежиш онолку, колку што веруваш”.

За да изустиш во последен момент:

“Чекај, верувам”.

А дотогаш, да си помолчиме.

Така најмногу кажуваме, сè.

Виктор Кадинец

Напишете коментар