Ми тежиш на душава,
скриен си некаде помеѓу јаве и сон,
недофатот и недостигот се изедначуваат
па се претвораат во зборови.
Носиш недореченост
како начин на изразување
и ткаеш таинственост
како одбранбен штит.
Не ми се допаѓа кога молчиш,
мразам кога меѓу нас има
кули од проголтани букви
и мостови изградени од троцифрени бројки.
Преблиску, а предалеку стоиш,
поприсутен од присуство
поотуѓен од отуѓување,
поблизок од блискост си,
а далечен како сонце.
Во мисливе се прашувам,
и го барам одговорот на прашањето
дали бакнежот тежок сто сонца
ќе го измериме усни на усни?
Блогирањето е важен дел од нејзиниот живот. Кафе, книги и музика ѝ се вечна љубов.