Skip to content

Битолски дамар

Во срцево ечи дамар

За таа пуста Битола

За тие тесни сокаци

За тие дворој големи

За тие липи мирисни.

Кој ли пат да заодам

За да си видам елата

Која на зима цутеше?

Кој ли пат да заодам

Да си видам булките

Што на лето мирисаа?

Каде ли се очите

Кои низ солзи светеа?

Каде ли се тревите

Што на камилица мирисаа?

Кој ли ќе ми се насмее

Наутро кога ќе се разбудам?

Дали ќе го здогледам

Врвот на Баба побелен?

Кога ли  ќе се видиме

Со либето под тие

Мразни ќепенци?

Кога ли, кога ли

Под пенџер затскриен

Ќе ми дојде приквечер

Серенада да ми запее?

Нит мразот не стигнал

Нит зима не дошла

Никој не знае

Дали патот ќе се

Отвори до

Града Битола.

Патот е сега пресечен.

Напишете коментар