Skip to content

Мостот Мирабо – Гијом Аполинер

Песната  Мостот Мирабо е извадок од збирката Алкохоли објавена во 1913 година. Аполинер зборува за неговата врска со Мари Лоренсин, сликарка со која живеел заедно, но и за времето кое лета и потсетува на водата која постојано тече.

Водата е земена како романтична и лирска тема и сеоднесува на текот на времето и поминувањето на љубовта.

Мостот Мирабо се протега од 15 до 16 арондисман во Париз и е изграден во 19 век. Се вика Мирабо во чест на писателот, дипломатот и францускиот револуционер Оноре Габриел Рикети де Мирабо.

Мостот Мирабо

Под мостот Мирабо тече Сена

А за нашите љубови

Радости нема

После секоја тага радост доаѓа голема

 

Нека чукне часот и ноќта нека почне,

деновите носат сè, освен мене

 

Лице в лице држејќи се за раце

Стоиме под мостот

Од нашите раце поминуваат течни

Уморните  бранови  од погледите вечни

 

Нека чукне часот и ноќта нека почне,

деновите носат сè, освен мене

 

Љубовта оди како вода што мрмори

Љубовта си оди

Ох животе спори

А надежда наша од оган гори

 

Нека чукне часот и ноќта нека почне,

деновите носат сè, освен мене

 

Деновите летаат месеците чезнат

Ниту времето проаѓа

Ниту љубовта се враќа

Под мостот Мирабо тече Сена

 

Нека чукне часот и ноќта нека почне,

деновите носат сè, освен мене

Напишете коментар