На 76-годишна возраст денеска почина писателот Борис Апостолов како последица на инфенцијата со коронавирус, соопштиja од Друштвото на писателите на Македонија.
Тој е поет, романсиер, раскажувач, есеист, литературен критичар. Роден е на 8 август 1944 година во Скопје. Бил член на ДПМ од 1995 година.
Книжевно творештво
Жедна земја (поезија, 1989), Бела сенка (поезија, 1991), Пишувана празнина (поезија, 1993),Раздробување на зборот (поезија, 2000), Необични прашања (раскази за деца, 1994), Здив на душата (роман за младинци, 1996), Сите мои занаети, Стариот бисер и Зak од Андромеда (прозни дела за деца, 2000), Бело врапче (поезија за деца, 2003), Стап со три краја (хумористичко-сатирички раскази и афоризми, 2004), Сказни разни (раскази за деца,2008), Патување на душата (раскази за возрасни, 2008), АЗ БУКИ ВЕДИ (2009), Каде е возачот (2010), Пат за манила (2010), ОЧИ (2015), Пироман (2017), Гледач на сонови (2017), Канал (2017), Риболов со блинкер (2018), Знаци на буквите (2018), Лудо време (2019), Сите мои спортови 2019), Торбиче полно сеќавања (2019), Мост (2019)
Во неговото творештво има компонирано три ново компонирани народни песни: Разделба, Една ѕвезда – ги изведува Трајче Веселинов и Горо ле – детска народна песна.
Блогирањето е важен дел од нејзиниот живот. Кафе, книги и музика ѝ се вечна љубов.