Skip to content

Велат, душа е – Елена Ангелеска

  • by

По природа, срамежлива, тајна, молчалива

Пред друг, понекогаш тивка, согорена

Некојпат, ѕунлива, расприкажана.

А неретко и збунета, ладнокрвно прикриена.

Те видов изгужвана како кошула.

Испреплетена како пајажина.

Те забележав, собрана како теснец меѓу две копна.

Разбранувана како немирно море.

Сфатив. И таква си можела да бидеш.

Но, подлабоко ти си повторно

Сјајна. Бистра како стаклено-смрзнатата вода.

Енергична до искри трепет.

Жилава, јака до некинење.

Мила, љубена, тивка до сржта своја.

Згреена од милост и нежност.

Затоплена од некој топол бран.

Дајте ѝ вода, да порасне

Дајте ѝ љубов, да се нахрани

Дајте ѝ плодно семе, да изникне.

Дајте ѝ го компасот, сама да ве води.

Згрејте ја. Омекнете ја. Разнежнете ја.

Кажете ѝ дека ја негувате.

Ако ја разголиш, велат ќе прозбори.

Ако ја разиграш, ќе растрепери.

Ако ја разбудиш, ќе оживее.

Ако ја погалиш, ќе ти се насмее.

Елена Ангелеска

Напишете коментар