Skip to content

Ова е целта на поетот – Кристина Дојкоска

  • by

Ова е целта на поетот.

Отсекогаш било вечна дилема

за поет да најде совршена тема,

да ја навезе прецизно и глатко,

предизвикувајќи кај читател

некое чувство слатко.

Да го опие со збор ко вино,

но сосема незабележително и фино,

да не сети тежина од вреќи,

поетски што се насобрале на плеќи.

За момент да избега од реален свет

и да тргне во бестежински лет.

Песната е да го натера

читателот да се внесе,

да научи да ужива

иако душата му се тресе.

Да сака да чита – пак и пак,

да го насочи кон среќата

животниот лак,

да завладее со себе умешно и вешто,

да научи од животот

да прифаќа сè и сешто.

И добрина и мир,

и љубов и несекојдневен пир,

но да го прифати и она

што е тежина, проблем или зло

што секогаш умее да го фрли на тло.

Да почне да живее

и да не го чека самиот крај,

да го впие несовршениот сјај

на единствениот живот што се нуди,

оној кој искуство и авантура буди.

Да го сака тој „јанг и јин“,

да го почувствува крвавиот ринг,

но никогаш да не дозволи да лази

и по својата душа да гази.

Но поезијата има и една маана,

А таа се крие на поетската страна.

Често е мачнина или крвав рез,

можеби некогаш и бол и бес,

но од овде потекнува

и љубов и среќа,

тогаш кога човек умее

да заплива во оваа бесконечна река.

Од спротивности исти,

нечистотии чисти,

стара младост

и тажна радост.

Сè е тоа проекција на емоција,

човечка скромна промоција,

скроена по сечија мера,

да направи да се врати

човековата вера.

Во себе. Во другите. Во светот.

Ова е целта на поетот.

Кристина Дојкоска

Напишете коментар