Skip to content

Цело утро се обидувам – Рабиндранат Тагоре

Цело утро се обидувам да исплетам венец,

но цветовите ми се измолкнуваат и ми паѓаат:

А ти седиш тука и кришум ме набљудуваш

од аглите на твоите будни очи.

Прашај ги оние очи што коваат мрачни заговори

кој е виновен за тоа.

Се обидувам да пеам, но залудно.

На твоите усни крадешкум трепери насмевка;

прашај ја зошто не успеала мојата песна.

Усните под заклетва нека ти кажат дека гласот ми се изгуби

во молк како пијана пчела во лотосов цвет.

Вечер е, и време е цвеќето да ги затвори своите чашки.

Допушти ми да седам покрај тебе и моите усни

да ја вршат работата што може да се врши само во молчење

и при благата светлина на ѕвездите.

Напишете коментар