Skip to content

Митот за италската божица Флора и Флоралиите

Флора (лат. Флора, од flos=цвет) била античка италска божица на цвеќето и пролетта. Флора важела за една од најстарите божици во римската религија и била едно од петнаесетте божества кои имале свој свештеник, кој беше познат како flamen Floralis, и кој исто така беше поставен од Нума Помпилиус, легендарниот наследник на Ромул.

Митологија

Како божица на цвеќето, вегетацијата и плодноста, на Флора ѝ била приносувана жртва во светата пештера на браќата Арвал, една од најстарите свештенички групи во антички Рим. Според Варон, нејзиниот олтар во Рим, наводно, го подигнал сабинскиот крал Тит Такиј за време на полулегендарниот период на римското кралство. Еден месец во календарот на Сабините бил наречен Flusalis (што е лингвистички еквивалентен на формата Floralis), а Варон ја сметал Флора меѓу сабинските богови.

Подоцна римските писатели ја идентификувале Флора со грчката нимфа Хлорида (буквално значи „Зелена“): „Хлорида беше, сега јас сум Флора“, рече божицата во Овидиј.  Според истиот поет, кога Јунона, лута за раѓањето на Минерва од главата на Јупитер, посакала да роди дете по своја волја, Флора ѝ подарила цвет за да обезбеди мајчинство и така Jунона го родила богот Марс, по кого, во спомен на тоа чудесно раѓање, се нарекува првиот месец на пролетта.

Храмови

Античкиот храм на Флора бил на Kvirinal (најсеверниот од седумте римски ридови) и бил  посветен на „селската Флора“ (Flora rustica), така што можеби бил оној антички олтар што наводно некогаш го подигнал Тит Такиј. Потоа во периодот помеѓу 241-238 година. п.н.е., според Сибилските книги (збирка пророчки изјави напишани во хексаметарски стихови на старогрчки јазик, кои според легендата, последниот римски крал, Тарквиниј Охоли, ги купил од Сибила, пророчица која потекнува од Кума во јужна Италија), бил изграден нов храм, кој се наоѓал во близина на Големиот циркус (Circus maximus) на падините на Авентин, рид што во историјата на Рим и на друг начин бил поврзан со плебејците. Храмот бил посветен на 28 април 238 година п.н.е. и по тој повод се одржуваа игри (ludi), кои нередовно се повторуваа, сè до 173 година п.н.е. кога се утврдени како постојан годишен фестивал.

Флоралија

Празникот во чест на Флора – Флоралија или играта на Флора (ludi Florales) – првпат се одржал во 241 или 238 година п.н.е., по што се одржувал нередовно, сè до 173 п.н.е. не е утврден како редовен годишен фестивал. Оттогаш, Флоралиите се одржувале секоја година шест дена, од 28 април до 3 мај. За разлика од фестивалите засновани на античката патрициска религија, Флоралите имале плебејски карактер, што секако е поврзано со веселата и нескротлива атмосфера што владееше за време на тој фестивал.

Оваа развратна атмосфера, вклучително и прикажување на непристојни сцени и учество на проститутки, може да биде причина зошто Лактантиј, христијански апологет и писател од 2 или 3 век, рекол дека Флора, како некогаш Ака Ларенсија, всушност била хетера, кој стекнала огромно богатство, а потоа му го оставила на римскиот народ, а тој од своја страна ѝ оддаде почит со годишниот фестивал на Флоралија. Овидиј кажува дека на последниот ден од фестивалот била организирана ритуална трка за зајаци и кози,  животни поврзани со сексуалноста и страста.

Сатиричарот од Персија кажува дека народот бил покриен со грашок, грав и други бобинки, исто така како симболи на плодност. За разлика од Серијалија, кога се носеше облека во светла боја, облека во разни бои биле вообичаени во Флоралија. Можно е да имало посебни ноќни настани за време на фестивалот, имајќи предвид дека некои извори споменуваат мерки за осветлување на улиците по претставите во театарот.

Прочитајте и за Римскиот бог Јупитер и неговата улога во славниот Рим.

Напишете коментар