Франсоа Вијон – Балада за некогашните жени

Франсоа Вијон (роден на 1 април 1431 во Париз – починал во 1463) — француски поет, зачетник на модерната француска поезија. Во неговите песни тој, за разлика од своите претходници и современици, животот го опишува онаков каков што тој го живеел, исполнет со беда, лицемерие и сиромаштија. Негово поетско ремек дело е „Великото завештание“, составено од 185 строфи.

Франсоа Вијон бил речиси непознат во времето во кое живеел и бил пронајден во 16 век, кога неговите дела се објавени од Клеман Маро.

Првата книга од француска лирика, отпечатена типографски, е со стиховите на Франсоа Вијон. Маро ја преиздал во 1533 година поетското наследство на Вијон.

Балада за некогашните жени е песна на Франсоа Вијон со која ги слави познатите жени во историјата и митологијата и истакнат пример за жанрот Ubi sunt. Напишана е во формат на балада во фиксна форма и е дел од неговата збирка Завештaние.

Балада за некогашните жени

Кажи ми, каде се, во кој крај,

убавата Римјанка, Флора,

и братучетките Архипијада и Тајс,

како самовили од гора,

и Ехо, чиј волшебен глас ечеше

над речен или езерски брег

и чија убост натчовечка беше?

Кажи ми, каде е ланскиот снег?

 

Каде е Елоиза, од стари дни,

поради која беше скопен и сменет

Пјер Абелар од Сен-Дени

и однесен во манастир да свене?

И каде е таа кралска жена

која заповеда Буридан од брег

во вреќа да се фрли в Сена?

Кажи ми, каде е ланскиот снег?

 

Кралицата Бланш, тој девствен крин

што пееше со глас на сирена,

и Берта со нозе на џин,

Алиса, Беатриче и господарката на Мена?

И Жана со машка сила,

која Енглезот ја запали на бег?

Каде се туе, Богородице мила?

Каде е ланскиот снег?

 

Кнезу, не мисли каде се тие

од вчера и цел век;

рефренот одговорот го крие:

Каде е ланскиот снег?

Препев: Паскал Гилевски