Повторно издигнување

Пак паѓаш.
И повторно стануваш.
Во немоќта на сопствениот збор
се гушиш и снемуваш воздух.
Во длабочината на сопствените мисли
потонуваш и се давиш.
Во сржта на твојата душа
лежат емоциите закопани длабоко.
Во јасноста на ситуацијата
наоѓаш парадокс.
Во чистотата на музиката
се измиваш и лекуваш.
Во бесмисленоста
наоѓаш одговор,
во нихилизмот – севкупност,
во севкупноста – празнина.
И повторно се раѓаш.
Во сопствената кожа
стануваш сосема свој,
а се чуваш само за едно:
да бидеш вистинскиот ти.
Во канџите на лагите
ја наоѓаш правата вистина.
Во сплетот на случки
јасно го гледаш расплетот.