Едно дете по име Трајче
дома си чуваше мало зајче
со бело крзно меко како памук
морковот му беше омилен зеленчук.
Грицкаше и малку зелка,
а секогаш ѝ се радуваше
на свежата марулка.
Трајче го хранеше секој ден,
и му пееше песнички за роденден,
иако тоа не можеше да зборува
со милните очиња трепкаше
исто како да се заблагодарува.
Белчо не беше обичен зајак
тој е покрупен од секој пајак,
знаеше да вози кајак,
и да трча на сонце
впивајќи го секој топол зрак.
Двајцата другари беа убава слика
дружбата нивна совршена прилика
за развој, игра, смеа и разонода,
да ги сакаш животните секогаш е во мода!
Н.Н
Блогирањето е важен дел од нејзиниот живот. Кафе, книги и музика ѝ се вечна љубов.