Минуваат 185 години од создавањето на „Ревизор “ на Гогољ, објавено во 1836 година. И покрај тоа оваа претстава успева да опише што се случило, што се случува и што ќе се случува секогаш. Затоа припаѓа на класиците на реализмот и мора да се прочита. Ова е дело што мора да се анализира и прочита за да се запознае подобро, ни помалку ни повеќе, туку човечката раса.
Според жанрот, „Ревизор“ им припаѓа на комедиите, и тоа, комедија на општеството. Во овој период Гогољ се занимава со сликарството и социјалната состојба на неговото време.
Кратка содржина
Во калта на корупција, лаги, озборувања, прислушувања, алчност, ароганција и богохулење, властите на едно мало место се лутаат. На поголеми места, само калта е поголема. Сè друго е исто. Она што е најлошо не е тоа што службениците или политичарите се корумпирани до срж, туку дека и другите луѓе, од други професии, класи, нивоа, се такви.
Еден ден, жителите на ова место дознаваат дека ревизорот доаѓа да ги посети. И целиот нивен мал свет се превртува наопаку.
Ликови
Читајќи ги речениците на поштарот Иван, може да препознаете сосед кој, иако не отвора писма, преку завесите од тантела го шпионира секој сосед. Денес е можно сето тоа да се гледа на телевизија и дигитално.
Денес, градоначалникот Антон би бил контраст со сите оние дипломирани доктори, инженери, адвокати, професори кои се во бирото. Луѓето околу него се борат за парче леб, а градоначалникот Антон танцува во неговата кожна фотелја, размислува кој ќе го измами следно, како ќе го повреди следниот и како да ја добие следната голема сума на пари.
Работата на сопругата и ќерката на градоначалникот е да бидат убави, да јадат, да пијат, да спијат. И така секој ден.
Целта е да се фати што е можно побогат младоженец да биде уште поубав, да јаде поскапа храна, да пие поскапи пијалоци и да спие во поскапа куќа.
Хлестаков потсетува на момчињата со празни глави. Наместо тој, неговите родители, роднините и пријателите размислуваат за неговиот живот. Ако таквите како него размислуваат сами, сè се распаѓа.
Затоа Хлестаков добро се снаоѓа во „Ревизор“. Игра според туѓите правила, молчи и чека инструкции од градоначалникот или од Осип, па се провлекува низ животот.
Поука од делото „Ревизор“
Овие ликови се комични по својата плиткост, ограничувања, алчност и глупост. Но, во исто време – тие се исто така трагични, за нив нема излез од тој изопачен свет.
И така 185 години, па дури и многу подолго, Антон, Ана, Марија, Артемије, Хлестаков и други како нив ја градат Вавилонската кула. А ние сè уште не сме сфатиле како да ја срушиме.
Дознајте повеќе за руската книженост низ вековите.
Вљубена во кафе, мачки и пишан збор. Бескрајно романтична.