… и животот е прекраток за немирни утра.
… за несакани средби.
… за секое кажано да, а требаше да биде не.
… за безброј грижи, а требаше да биде поинаку.
… за надареното внимание кое никогаш не е вратено.
… на лоши пријателства.
… за лош филм.
… за непегланата кошула.
… за облачен викенд.
… за секое нервирање поради долга редица.
… за неодговорени пораки.
… за лошата шминка.
… за навреда, затоа што секогаш зборуваше за нив, а тебе те уби.
… и животот секогаш бил прекраток за да живеете како што не сакате
поради лоши луѓе, постапки она што ви ја уништила внатрешноста.
Додека животот поминува покрај тебе.
Сето тоа отсекогаш било безвредно. Нема смисла.
Живеј за себе. За моето јас.
… за насмевката на твојата душа. Па тоа е поентата.”
Дијана Станчевска
