Празнини – Лина Димоска

Во сечие срце постои празнина.
Празнина која никогаш нема да биде пополнета.
А ние продолжуваме.
Или чекаме.
Чекаме да се случи нешто.
Да се појави некој кој таа празнина ќе ја пополни.

Дури и во најубавите мигови
и во најсреќните моменти
празнината тука е.
Тогаш дури повеќе боли.
Тогаш малку повеќе стега.
Оти го нема оној кој ни оставил празнина.
Го нема за да нè види најсреќни.

А ние само чекаме.
Чекаме таа празнина да се пополни.
Иако длабоко во себе знаеме
дека тоа никогаш нема да се случи.
Оти некои празнини никој и со ништо не се пополнуваат.
Секогаш ќе ги имаме в срце.

Колку е поголема празнината,
толку поголем бил човекот што си заминал.
А ние чекаме…
Иако знаеме дека нема да го сретнеме веќе никогаш…
Само чекаме…