Skip to content

Заборавената божица – Јовица Тасевски–Етернијан

Очајната старица,
во бара заробена,
од шеметот истоштена

Со левата рака
кон шамакот замавнува,
десната кон небесата ја подигнува

Но безуспешни ѝ се обидите
да се оттргне од прегратката
на безмилосната мил

Не ме бара веќе никој тука,
туку на кои ли ридови играт
чистите ќерки на вознесените

И какво ли семе
расфрлаат бодрите синови
по долините?

Ех,
ех,
ех!

И ехото на величието исчезна,
и калта ми е легло,
и заборавот ми е дом!

Извадок од поетската збирка „Исход“ (Едиција, Современа македонска поезија)

 

Напишете коментар