Ја видов твојата маченичка растргната во ѕверска крв
Го покажува ветерот на корабите со крст од својот врв
Каменот срт и пастелот црвен, под гробот божествен
Се извиши горе над твојот пристанишен брег величествен.
И мирисните лаванди и чемпресите златни на патот земен
Водеа кон морската шир под кулите на градов древен
Маслините гранки, и кралските фунги кои растеа во сончев блесок
Се нишкаа на ветрецот покрај крунисаниот златест песок.
Светицата-заштитник ја покажуваше на морнарите твојата кула
Ѕвонеста со шилеста камбанарија од мермерна ангелска тула
Со поглед на р’тот шумен и врвов алпест ги чуваше твоите тајни
Од нападите на источната сабја, од глутници непознати и знајни.
Се вишнав горе до твоите борови гори, до столбестиот крст
Го видов морето нежно и брегот каменест, бел и цврст
Посакав да се предадам на неговата сила, на сончевиот пламен
Да постанам дел засекогаш од твојот вековит камен стамен.
Вљубеник во книжевноста кој верува во светлината на зборот и на љубовта.