Невино детски,
наивни,
нежни,
мајчински,
топли,
пријателски,
братски,
за разделба,
за добредојде,
горди
се бакнежите.
Со вкус на путер од кикирики
и крцкав домашен леб,
сладникави ко слатко од дуњи,
потопени бисквити во млеко,
фин спој на мед и печени ореви.
Убави,
длабоки,
сигурни,
моќни,
холивудски,
исплашени,
вечни
се бакнежите.
Ти ја успокојуваат душата,
те инспирираат,
ти даваат сила,
ја испишуваат традицијата во ѕвездите,
духот ти го издигнуваат до небеса,
а потем силно те трескаат од земја,
онака тешко да ти дојде,
и не на телото болки да чувствуваш,
ами на духот,
исто ко Исус што рани во срце носеше дур
Јуда три пати братски го целиваше пред да му го сврти грбот.
Опојни,
сензуални,
страсни,
љубовни,
романтични,
ненаситни,
предавнички,
алфа и омега
се бакнежите.
Мирисаат на летен дожд,
ти го топлат телото ко камин во викендичка,
ти даваат надежи за иднината
светот ти го менуваат,
те кршат ко стакло на илјада парчиња,
а патем,
во една слика те соединуваат,
ко сложувалка,
парче по парче,
гоблен од животот ти везат.
Од Бога дадени,
историски,
од колено на колено во аманет оставени,
силни да го победат секое зло,
без нив човек ќе овене,
без нив живот нема,
иљач се за душата.
Бакнувајте се.
