Денешниот избор е поезија од Ацо Шопов којашто одлучив да ја снимам и прикачам овде за да можете да ја чуете.
Да, се мина веќе и свршено сѐ е.
Сѐ ко молња денес згасна во темнината.
Па сега сум море каде пустош тлее
и солза сум само в зеница истината.
Можеби за болот друго срце треба
и тагата да е лач на месечината,
можеби јас нема да се најдам себе,
можеби … Но, слеј се, слеј се со тишината.
И заборав утре кога ќе ме скрие
и сто сонца светнат над нас во висината –
во моите очи еден зрак ќе бие,
една жива струја и дах на вистината.
Слеј се со тишината (1955)
Блогирањето е важен дел од нејзиниот живот. Кафе, книги и музика ѝ се вечна љубов.