Симбиоза на апетит и невидлива игра
Простор на замислени фигури
Кои стануваат дел од ноќната магија
Кажуваат добра ноќ.
Просторот се крши, порцелански кршлив е
Како човечки раце што ги стега челик
Темнината станува разорна,
А јас наоѓам пат до светлината на животот.
Сѐ е околу мене невидливо и видливо
И јас станувам невидлива јаснотија
Која иако скршена
Стои исправена пред светлината на животот.
Вљубеник во книжевноста кој верува во светлината на зборот и на љубовта.