Не се обидуваше да биде разбрана
затоа што ионака луѓето го разбираа
она само што им одговааше да го разберат.
Не се обидуваше да импресионира никого,
самата нејзина појава беше импресионирачка,
затоа што не патеше за ничие внимание.
Зрачејќи со позитивна енергија
како зараза го ширеше своето расположение
предизвикувајќи им насмевки на тие околу неа.
Разбирајќи ги другите во потполност
секогаш наоѓаше причина за нивните постапки,
дури и за оние негативините,
а тие бидуваа воодушевени од нејзината разумност.
Ја погаѓаа малограѓанштина и недозреаност,
злоба, омраза, оговарање и некултура.
Не можеше да се скрие во стаклено ѕвоно
и да биде глува за сите неправди наоколу,
но знаеше дека правдата секогаш стигнува,
порано или подоцна, сеедно.
Не можеш да ја повредиш
колку што таа може да глуми ладна,
не можеш да ја заборавиш
колку што таа може да заборави дека постоиш.
Не можеш да не ја сакаш,
колку што таа може да се прави рамнодушна.
Не можеш да ја игнорираш
колку што таа може да се прави дека не ја интересираш.
Не можеш да ѝ го поклониш сиот свет
ако претходно не си ѝ го поклонил својот,
не можеш да ја задржиш
ако не покажуваш причина за да остане.
Не можеш да најдеш како неа,
затоа што таа не е било која,
таа е Џозефина која е премногу своја.
Блогирањето е важен дел од нејзиниот живот. Кафе, книги и музика ѝ се вечна љубов.