Игра – Менче Кадинец
Како да ти кажам кога умирам,
сите места што во мене постојат,
бараат еден твој дел.
Ти, оаза на пеколот мој
Ти, постоиш, Каде?
Моите мисли ги бараат твоите тајни
и се враќаат скриени, празни.
Надеж ми го покренува животот во телото
Ти пловиш….Ти во крвта ми пловиш
и ме палиш…
Ти…..изгрев. Блескав на новите утра,
за тебе живеев!
Коси ми брануваш…од никаде ветрец.
Палавко еден….тебе ти се игра.
Од некаде смеа,
скокотливко в срце ми се слеа,
Ѓаволе, јави се
зар не гледаш умирам,
додека ти играш со мене.
Автор: Менче Кадинец
