Сецелен е денот со книга и мерлот
Долија трепери за почеток
Севдосана била и ноќта без нив
Очапен е џамот, но кој низ него гледа
Дур румени зората со последното поглавје
Тешки се поетцките работје
Мачни како памукот на поле
Да, сказна ви вам доловиме
Дур изворот не згасне
Како пампур во зима остра
Тлеат зборовите напишани
Сетне како искри разулавени
Говорат за денот на поетот
А тој сиротиот, умот му изморен
Моли за починка над листот испишан
Љубител на зборот, надреално пишан и кажан. Кој спокој бара во несекојдневието и природата.