Ви претставуваме три песни од Видое Подгорец објавени во неговата збирка поезија „Мугри над тополите“ во 1968 година.
Се надеваме дека ќе ви се допаднат:
Нема љубов
Не минувај. Стани нешто налик на сон.
Времето во заборав нека се стопи.
Ти си на разуздани ждребиња од прапорци ѕвон
Во кој и тврдиот камен ќе се опие.
Нељубена ѕвездо! Откај толку жед
Во твоите очи за љубов?
Крај тебе сум јас залутана птица во бура, без глед,
Па сѐ ми е едноставно во животот груб.
Та што е срам? За така исчекан миг
Јас се стопувам в себе. И само еден лик
Ме плени. И само твојот лик ме плени.
И да е полето наше, по сите искласани ниви,
Ќе минеме како ветер со развеани гриви,
Но од таква љубов пак ќе бидеме неми.
Тешкото
Тешкото не е само оро
Свисната болка низ ритам, болка и такт.
Тешкото не е само на срце
Тага, на лице невесело мрак…
Тешкото често в очи е
Превез низ поглед матен што се лие,
Па тогај уште потешко
Што не може да се скрие.
Бреза
Раскрши снага,
Ветрот е твојот љубовник,
Предај му се, драга
И сите страсти
Нека ги понесе тој
Над тебе широко,
Над тебе високо,
Како песна.
Вљубеник во книжевноста кој верува во светлината на зборот и на љубовта.