Исчезнуваат последните надежи за средба со мирот
Кој го нема ни во сегашноста ни во минатото ни во иднината
Исчезнуваат последните искри надеж за светлина
Која ја држите во рацете,
Сте помислиле дека сте Сонце
А ние беззимени планети
Кои се само бројка во универзумот
И не броите секој ден .
Кај вас нема веќе иднина. Но кај нас има надеж.
Имаме име. Можеби некој мисли дека сме беззимени.
За вас можеби исчезнува и надежта, но таа постои кај нас одсекогаш.
Само вие не можете да ја видите.
Ослепени сте од светлината на Сонцето.
Кај вас има само гордост. Но, кај нас е покорот.
И нема да потонеме во нашата суета.
Ќе ја надживееме и иднината.
Зошто се бориме во сегашноста
А таа е нашата иднина.
Нѐ има.
Тука сме засекогаш.
Вљубеник во книжевноста кој верува во светлината на зборот и на љубовта.