Низ времето јас носам
и плодност и грижи
и радост и слава.
И плодот и крстот на својата земја
јас го носам –
Тука се моите страдања:
И под камен и на небо
и во постела бела
иста вршидба на зрно крваво.
А за мене олтар
пеат Вечност.
Јас сум свадба.
И сѐ што е пород
мој знак носи.
И колку сѐ повеќе се стемнува
мојата ѕвезда
сѐ повеќе е јасна.
(Зрна 1975)
Наша книга Скопје 1986
Блогирањето е важен дел од нејзиниот живот. Кафе, книги и музика ѝ се вечна љубов.