Skip to content

Ежен Делакроа, уникатен сликар, предвесник на романтизмот

Роден во 1798 година во близина на Париз, Ежен Делакроа бил водечки уметник во 19 век. Тој го напуштил училиштето на млада возраст за да учи сликарство кај Пјер-Нарсис Герен пред да се запише на Ликовна Академија. Неговата храброст за употреба на живи бои и слобоата при сликањето ќе станат негов препознатлив стил, a тој ќе стане инспирација за многу уметници во иднината. 

Еве неколку интересни факти за овој уникатен сликар:

Делакроа беше повеќе од сликар и дознаваме многу работи за него од неговите дневници кои ги водел

Познат како водечка фигура на француската романтична ера во уметност што беше модерна во 19 век, Делакроа пишувал дневник во кој ги раскажуваше својот живот и својата инспирација. Делакроа не беше само вешт сликар, туку и вешт литограф.

По патувањето во Англија во 1825 година, тој започна да произведува гравури што прикажуваат сцени и ликови од делата на Шекспир, како и литографии од трагичната драма на Гете, Фауст.

Јасно е дека на крајот на неговата кариера, Делакроа наслика многу уметнички дела. Покрај неговите  слики кои се популарни и препознатливи и ден денес, тој исто така остави повеќе од 6.000 цртежи, акварели и гравури после неговата смрт во 1863 година.

Делакроа се интересираше за литература, религија, музика и политика

Како што може да се види на неговите слики, Делакроа бил инспириран од сѐ околу него, вклучувајќи ги Данте и Шекспир, француските војни во ерата во која живеел и неговата верска припадност. Неговата мајка, голем почитувач на уметноста ја охрабри љубовта на Делакроа кон уметноста и кон се што ќе продолжи да го инспирира. Неговата прва голема слика што предизвика голема заинтересираност во парискиот уметнички свет беше „Коработ на Данте“ што ја прикажува драматичната пеколна сцена од епската поема на Данте, Божествената комедија од 13 век.

Пет години подоцна, тој ќе ја наслика Смртта на Сарданапалус, инспирирана од песната на Лорд Бајрон, и во 1830 година ја претстави La Liberte guidant le people (Слободата која го води народот) за време на Француската револуција. Делото стана синоним за крвавото востание на народот против кралот Шарл X и е едно од најпознатите дела на Делакроа.

Делакроа се спријатели со полскиот композитор Фредерик Шопен, сликајќи негови портрети и зборува за него со големо воодушевување во неговите дневници.

Делакроа беше успешен, дури и како млад уметник, и имаше долга успешна кариера

За разлика од многу уметници кои и имаат тешки кариери со многу сиромаштија и борба, Делакроа немал проблеми да најде купувачи за неговите слики уште како млад сликар  и имал можност да има 40-годишна кариера проследена со многу успеси. Една од неговите први нарачани слики била Девицата на жетвата, завршена во 1819 година, кога Делакроа имал само 22 години. Две години подоцна, тој го наслика претходно споменатото дело  „Коработ на Данте“, кој беше прифатено во Парискиот салон.

Делакроа добивал важни нарачки, вклучувајќи ги и собите во Версајската палата

Можеби поради темите кои ги сликал, Делакроа често имал нарачки од важни клиенти и многу од неговите слики беа купени од самата француска влада. Слободата што го води народот беше купена од Владата, но беше скриена од очите на јавноста се до после Револуцијата. Се чинеше дека ова е почетната точка за повеќе нарачани дела. Медеја, која треба да ги убие своите деца, исто така беше купена од државата и во 1833 година тој доби нарачка  да го украси Кралскиот Салон во Бурбонската палата.

Во текот на следната деценија, Делакроа ќе заработи со сликање на Библиотеката во Бурбонската палата, Библиотеката во Луксембуршката палата и Црквата Свети Дени во Париз. Од 1848 до 1850 година, Делакроа го насликал таванот на Галеријата на Аполон во Лувр и од 1857 до 1861 година ги завршил гореспоменатите фрески во фреските во капелата во Свети Сулспис. Значи, ако ја посетите Франција, ќе можете да видите многу дела на Делакроа, прикажани низ целата земја во разни јавни инстутции и цркви.

Делакроа инспирираше многу модерни уметници како Ван Гог и Пикасо

Делакроа се смета за сликар кој ја заврши барокната традиција која беше очигледна во работата на Рубенс, Тицијан и Рембрант и оној кој го отвори патот за новата генерација уметност и уметници. На пример, тој отпатува за Мароко во 1832 година на патување со конвој, предводено од француската влада. Таму, тој го посети муслиманскиот харем и по неговото враќање, неговата најпозната слика што излезе од посетата беше Алжирските жени во нивниот стан.

Ако името на оваа слика иви звучи познато, тоа е затоа што сликата инспирираше безброј копии и во 1900 -тите, сликари како Матис и Пикасо насликаа свои верзии. Всушност, една од верзиите на Пикасо наречена Les Femmes d’Alger (Верзија О) е помеѓу првите десет најскапи слики што некогаш биле продадени, 179,4 милиони долари на аукција на Кристи во Њу Јорк.

Француската уметност и уметност на глобално ниво засекогаш беа променети со сликарското дело на Делакроа. Имаме среќа што живееше толку долго и работеше цел живот. Давајќи му на светот некои од највлијателните парчиња на сите времиња, тој ја дефинираше романтичната ера и многу повеќе од тоа.

Прочитајте и погледнете ги најпознатите слики на Пол Гоген, уметникот кој не бил ценет сѐ до неговата смрт.

Напишете коментар