Маките на еден поет – А. Лефкоска

Не ми е до пишување.
Корнат умот јадови темни,
Не, не ми е ни до тагување
ниту до стихови вечни.

Нека ми простат Емили
и Тенисон и Розети,
не ми е ни до љубов,
ни до песни и поеми.

Не ми е до пишување,
ни до живеење,
ни до издишување,
Не ми е до ништо
ама перо не прашува,
Туку само оди до раката,
Само исцртува судбини,
светови, стихови љубовни.

“Не ми е до пишување” – Реков,
Па зедов и го опишав светов.