Жената ја створил Бог последна
За да ги згрижи сите тајни
За да ја обои секоја тага
За да ја натопи секоја жедна уста
Со млеко од божествена амброзија.
Жената ја створил Бог последна
За да биде Атлас кој Земјата ја држи
Да ги лечи раните на сите незнабожци
Да ги успива сите оние кои немаат соништа
Да им влее надеж на сите оние
Кои го напуштиле светов
За да живеат во мракот на
Неутешната тага.
Жената ја створил Бог последна
Да го ухрани погледот и папокот
Да го зацврсти коренот на човекот
И да ја расцусти пролетта
Во неговата тажна есен.
Жената ја створил Бог последна
За да го продолжи векот
За да опстои светот.
Вљубеник во книжевноста кој верува во светлината на зборот и на љубовта.