Април е најсуровиот месец, белината на снегот не ги топли нашите души
Само стаклени дождови крцкаат под зелениот тепих.
Босоноги трчаме низ ливадите од папирус
И ги запишуваме стиховите на поетите кои живеат во нас
Цртаме цветови од виножита кои се појавуваат кога има сонце, но нема дожд.
Таков е овој април, суров со сонце,
Штрковите ги бараат своите изгубени љубови
Загледуваат лебеди во морската шир
И се им се причинува станале грациозни
Како морето, како лебедовата песна
И не знаат дека воздухот ги дели од морето
Имаат крилја кои ги носат кон височините
Не знаат дека април е суровиот месец, за лебедите
Кои нуркаат кон подземјето
Априлу, суровоста е во лебедовите очи
Во јужниот воздух кој се бори со Бореас
Кој Оретија сака да ја грабне
Но, не може, не му даваат суровите лебедови очи.
Вљубеник во книжевноста кој верува во светлината на зборот и на љубовта.