Кога морето се бранува, времето застанува,
мисли натрупани, чувства измешани,
солзи во очи, но душата молчи,
разумот забранува, срцето посакува.
Кога ѕвезди над морето сјаат, а ноќите бескрајно трааат,
соништа се сонуваат, желби се посакуваат,
надеж се појавува за денот што следува,
можеби ќе се смени нешто, можно е се и сешто.
Кога морето е мирно, кога небото е сино,
ново утро доаѓа, но сепак чувството не проаѓа,
дали е вистина или лага, дали е радост или тага,
само сонцето малку смирува и така зората поминува.
Со морето сме исти од секогаш,
брановите долго траат некогаш.
Но знаеме дека да имаш мир не е работа лесна,
не е ништо како што изгледа во секоја песна.
За среќа сам мора да се снајдеш,
а морето е тука за утеха да пронајдеш.
Автор: Јасмина Михајлоска
