Во чест на Лилјана Дирјан, денес споделуваме македонска поезија:
„Мојата молба: не однесувај се кон мене
како спрема жена туку – да речеме,
како кон дрво кое шумоли одејќи
Ти тебе во пресрет. Дрвото не ќе можеш да го
обвиниш поради прекумерност на чувствата“.
Ох, колку нови стебла на приперок
Вљубеник во книжевноста кој верува во светлината на зборот и на љубовта.