Би сакала да бидам светилиште,
за да можам од молитвите на луѓето
да ја научам приказната за срцата.
Би сакала да бидам шал
за да можам да ја ставам над твојата коса
и да разберам други светови.
Би сакал да бидам гласот
на еден сопран пејач
за да можам да се движам низ сите граници
и да ги гледам како исчезнуваат
со секоја врзана магија.
Би сакала да бидам лесна,
па ја осветлувам темнината.
Би сакал да бидам вода
за да можам да ја полнам тела
за да можеме нежно да лебдиме заедно
на неодредено време.
Би сакала да бидам лимон,
да бидам цело време кора од лимон
или маслиново дрво да треперува сребро на земјата.
Но најмногу би сакала да бидам поема,
да допрам до твоето срце и да останам.
Дијана Станчевска