Романот на Ремарк „На Запад ништо ново“ е портрет на една генерација која ги напушти училишните клупи во голема еуфорија и замина во војна. И на крајот гине во смртоносна воена машина.
Тоа беше време на големи пресврти и несигурности. Темпото беше диктирано од технолошкиот напредок: фабрики, автомобили, нови научни откритија…Патријархалното општество почнува да ја губи важноста, жените почнуваат да протестираат против улогата во општеството што традиционално им се наметнува и бараат повеќе права..
Воодушевен, огорчен, рамнодушен
Старото време заврши, а новото пристигна со забрзано темпо. И ги преобрати луѓето – и пред сè мажите. Тие сметаа дека војната може да биде „сила со која се прочистува“. Во летото 1914 година, тие го прославија почетокот на војната и беа цврсто убедени дека повторно ќе бидат дома за Божиќ. Но, се случи нешто сосема поинакво.
„Научивме дека чистото копче е поважно од четири тома на Шопенхауер. Отпрвин бевме воодушевени, потоа огорчени, и на крајот рамнодушно сфативме дека не е одлучувачки духот кој го имавме, туку […] вежбата “.
Крвопролевање во рововите, ноќи под дожд од гранати и досадување помеѓу два напада: сето тоа го доживеа на неговата кожа младиот регрут и раскажувач на Ремарк во романот. Чувствителниот студент стана вкочанет получовек.
„Еден разводник (() го повлече скршеното колено зад себе; другиот оди на местото за преврска држејќи ги своите црева во рацете. (…) Суровоста може да се истрпи ако ѝ се покорувате, но ќе ве убие ако размислувате за неа“.
Изгорен и забранет роман
Ремарк ги опиша настаните во војната многу драматично, иако беше многу кратко време на фронтот. Во 1916 година бил мобилизиран како студент, но бил ранет за кратко време и пренесен во воена болница. Таму ги служал приказните од пред сè тешко ранетите соборци, запишувал белешки и од тоа подоцна беше создаден неговиот светски познат роман. И тој долго време тврдеше дека сето тоа го доживеал самиот.
Романот „На Запад, ништо ново“ (Im Westen nichts Neues) се појави во книжарниците во 1929 година – и преку ноќ стана еден од најголемите дела напишани во германската литература. Критичарите ширум светот го пофалија ова дело како „пацифистичко обвинение против војната“. Наскоро беше прикажан и во Холивуд. Романот сепак им пречеше на десничарите во Германија. За него велеа дека го фрлил споменот за германските војници во калта. Откако нацистите ја презедоа власта во 1933 година, книгите на Ремарк беа јавно запалени и забранети. Нивниот автор претходно веќе емигрираше во Швајцарија.
Ремарк бил аполитичен целиот живот
Од 1939 година, тој живееше во САД, а по војната, наизменично во САД и Швајцарија. Почина во 1970 година во Локарно, Швајцарија. Ерих Марија Ремарк уживаше во ликот на пацифист сè до неговата смрт и ги собираше плодовите на својата стара слава. Години подоцна, тој призна дека отсекогаш бил аполитичен. Роден на денешен ден во Оснабрук во католичко семејство во Германија.
Прочитајте го овој роман за да ги дознаете ужасите кои може да ги донесе војната и да донесете мудар заклучок и повлечете поука!
Прочитајте го Предлог книга – „Мајстарот и Маргарита“ од Михаил Булгаков.
Вљубеник во книжевноста кој верува во светлината на зборот и на љубовта.