Барам начини за излез од бездната
талкајќи по лавиринтот
на бесконечноста
Брзам,
Клекнувам,
Паѓам,
Станувам
Така повторно продолжувам
Се губам,
повторно застанувам
Исчезнувам…
И повторно.
виорот ме носи
по непознатите
траги…
Однесена низ лавиринт
како самовила
доаѓам
до крајот
Те барам
Вие не сте тука
Се вртам,
Ти се јавувам!
Залудно е
нема твој глас
вашите чекори не се слушаат
Не ги чувствувам
трагите од мирисот..
Ги нема ноќите
без месечината
Слушам ехо…
како само тоа да беше
но и тој на крајот
го зел
Ветерот
пред заминување и без поздрав…
Сабахета Ета Мерсими
