Отворате врата тешка и леплива.
Зад неа тече река, зад неа е шума.
Ноќните стражари го чекаат оној што ќе преплива
и му подаруваат облека од гума.
Потоа трчате а по вас пукаат.
Успевате да избегате и покрај облеката тешка.
Но стражата покрај оградата е стрплива и лукава:
верува дека ќе сторите сепак некоја грешка.
На крстопатите селски на вас демнат.
Да ве следат го праќаат Питачот и Лудото Дете.
Напразно трчате низ шумата темна.
На нејзиниот крај е стрелиштето. Тоа е јавето, ете.
Вечен вљубеник во хаосот, сопствената инспирација и сѐ она што површински не може да се види.