Да си тука
Би ми бил сè,
Би ми бил сонце,
би ми бил воздух, свеж воздух
би ми бил облак, надеж би бил
би ми бил дожд, пролетен дожд
би бил сè.
Недостина прегратка твоја,
да ја згрее душава моја.
Душава скаменета и ладна,
за љубов гладна.
Имам љубов да ти дарам
и ништо да барам.
Имам стих вечен
и зборот недоречен.
Недоречен збор што гради кине,
и остава болка која тешко да мина.
Ќе мине,
Ќе мине болката горка,
ќе се стопли душава кротка,
ќе те побарам јас
за да најдам спас.
Автор:
Елена Ѓорѓиева
