Отворена книга ги откри зборовите
Невино тргна кон јавето на аловите
Пролистувајќи по нив
Cogito, ergo sum!
Викнав при глас на Кортезиус
Додека бавно трагам за сонот
Се изгубив себеси во својот свет
Но најдов извор, иако не бев сакал
Cogito, ergo sum!
Повторувам во себе повторно
Но никој не слуша
Глув бил мудриот писец
Пишувајќи за сонливиот, окован
Лош опијат завеа проникливо
Ме распарчи во ноќта одново
Cogito, ergo sum!
Дур думав за викот во холот
Ехото се изгуби во просторот
Додека изговарам за навек и навек
Cogito, ergo sum!
Cogito, ergo sum!
Љубител на зборот, надреално пишан и кажан. Кој спокој бара во несекојдневието и природата.